Μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει αυτή την κατάσταση εάν δεν υπερφορτωνόταν το δημόσιο με εκλογική πελατεία. Η εάν πριν από 10-15 χρόνια οι τότε μεταρρυθμιστές πρωθυπουργοί σταματούσαν να προσλαμβάνουν Αλλά τι λέμε, εδώ δεν σταμάτησαν τώρα.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο όσοι μείναμε να δουλεύουμε να μην μπορούμε να θρέψουμε τον τεράστιο δημόσιο τομέα. Δεν χρειάζεται να τους θρέψουμε γιατί είναι άχρηστοι, αλλά γιατί δεν χρειαζόμαστε τόσους. Την δουλειά μας μπορούν να την κάνουν το ένα πέμπτο όσων έχουμε.
Αφού δεν σταμάτησε το κράτος να προσλαμβάνει όταν έπρεπε, τώρα πρέπει να διώξει κόσμο από το δημόσιο.
Ένας τρόπος είναι να τους απολύσει. Αυτό σημαίνει αποζημίωση και ένα χρόνο ταμείο ανεργίας. Μιλάμε για πολλά δισεκατομμύρια Που θα τα βρούνε;
Ο άλλος τρόπος είναι να τους βγάλν στην εφεδρεία με ένα μικρό μισθό και να ελπίσουμε ότι κάποτε θα βρουν δουλειά και θα φύγουν από μόνοι τους. Θα βρουν δουλειά στην μαύρη μέχρι να αναγκαστεί το κράτος τελικά να τους απολύσει.
Συνυπολογίστε και τους ανέργους που θα προκύψουν από τον ιδιωτικό τομέα λόγω της μείωσης της κατανάλωσης από τους απολυμένους ή τους εφέδρους και έχετε όλο το σκηνικό μπροστά σας.
Το πιο πιθανό είναι να απολυθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι χωρίς να αποζημιωθούν.
Το κράτος δεν έχει χρήματα, έχει πτωχεύσει.
Είναι κάτι που δεν το λέει κανείς.
Εκεί είναι ο πάτος του βαρελιού....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου